Een hyperpersoonlijke getuigenis op de grens tussen 'spelen' en 'zijn'
Emily is een vrouw vol humor. Ze is intelligent, heeft een zelden gezien inzicht in zichzelf. Ze is creatief. Haar vrienden gaan voor haar door het vuur. Toch vraagt ze euthanasie aan wegens ondraaglijk psychisch lijden. Op 25 augustus 2018 sterft ze. Emily blijft voor altijd 27. Begrijpe wie begrijpen kan.
Haar vriendin Michèle blijft achter met een berg herinneringen, hun chatgesprekken, een stapel teksten van Emily en nog meer vragen. Want hoe dicht ze ook bij Emily stond, tot de kern van haar lijden kreeg ze nooit toegang. Nu Emily er niet meer is, gaat ze op zoek naar antwoorden.
Emily, such fun… is het verslag van haar zoektocht. Een confronterende getuigenis vol herinneringen, bespiegelingen en teksten uit eerste hand.
Een artistiek onderzoek naar de relatie tussen tekst, muziek en beweging
Sommige dingen gaan dieper dan de taal. Michèle brengt haar verhaal niet alleen in woorden, maar ook in beweging en dans. Taiko percussionist Grete Moortgat staat haar bij op het podium. Zo ontstaat een driehoeksverhouding tussen tekst, muziek en beweging waarbij dit laatste het raakvlak vormt tussen percussionist en performer.
Emily, such fun… geeft een hyperpersoonlijke inkijk in de wereld van iemand met een psychische kwetsbaarheid, de psychiatrie en het euthanasiedebat. Maar vooral in de existentiële dimensie van lijden en hoe liefde en vriendschap tot voorbij de dood reiken.
Een voorstelling én een theaterlezing
Van bij de start van dit project willen we graag dit verhaal naar specifieke doelgroepen brengen. We denken daarbij bijvoorbeeld aan hulpverleners (in opleiding), familie en vrienden van mensen met een psychische kwetsbaarheid en jongeren.
Omdat het niet altijd evident is om een specifieke doelgroep naar het theater te krijgen, willen we met ons verhaal zelf naar hen toestappen. Daarom maakten we naast de voorstelling ook een zuiver tekstgedreven versie die tussen een voorstelling en een tekstlezing in staat en die we in zo goed als elke polyvalente ruimte kunnen brengen.
Optioneel: nabespreking in samenwerking met Ann Callebert & Reakiro
‘Emily, such fun…’ is zo eerlijk en authentiek als maar zijn kan. Gezien de vele gevoelige thema’s, maakt de voorstelling soms heel wat los. Daarom werken we samen met Ann Callebert van inloophuis Reakiro. Zij is psychologe en ervaringsdeskundige, schreef diverse boeken over euthanasie en de herstelvisie in de geestelijke gezondheidszorg en kende Emily persoonlijk. In Reakiro kunnen mensen met een euthanasievraag terecht voor individuele of groepsbegeleiding. Ze vinden er steun bij hulpverleners en elkaar. We zijn dan ook enorm blij dat zij na afloop van onze lezing/voorstelling een nabespreking kunnen voorzien indien de organisator dit wenst.
Meer info op www.reakiro.be.
Taiko percussionist Grete Moortgat en choreograaf Philine Janssens
We zijn enorm blij dat we voor de voorstelling konden samenwerken met twee fantastische artiesten:
GRETE MOORTGAT
Grete Moortgat is de oprichtster en voorzitster van de ARAUMI DAIKO vzw die zich bezig houdt met taiko (Japanse percussie).
Grete wordt in Europa niet alleen geroemd om haar virtuoos taiko-spel, maar is ook een veelgevraagd componist die graag bruggen slaat tussen verschillende kunst- en muziekvormen.
Als ambassadeur van de taiko was Grete Moortgat de eerste die een taiko-school startte in België. Hiermee is zij de grondlegster van de taiko in België.
Naast het lesgeven en componeren geeft ze leiding aan de drie performance groepen van Araumi Daiko, waarvan Feniks Taiko wordt beschouwd tot de top 3 taiko-groepen van Europa.
Grete werkt veel samen met andere artiesten en wordt daarbij ook vaak gevraagd als componist. Meer info? www.araumidaiko.com/ Maak kennis met het werk van Grete: Klik hier voor een fragment uit de voorstelling 'Horses'
PHILINE JANSSENS
Philine Janssens (°1981) studeerde hedendaagse dans en ballet aan het Conservatoire de Saint-Germain-en-Laye (Parijs), de Rosella Hightower Academie (Cannes) en het Conservatorium Antwerpen.
Na een Master in de choreografie en een postgraduaat in het dansfilm maken (Londen) werkte ze onder meer samen met volgende choreografen en regisseurs: Finn Walker, Yasmeen Godder, Terry Gilliam, Romeo Castellucci, Jonathan Lunn, Douglas Thorpe, Stijn Celis, Didy Veldman, Joachim Schlömer, Thierry Smith, Dominique Boivin, David Mc Vicar, Olivier Fredj, Jonas Govaerts, Kris Verdonck, Jonas Baeckeland…
Afgelopen jaren werkte ze regelmatig als bewegingscoach voor acteurs, zangers en modellen voor uiteenlopende projecten: voorstellingen, events, videoclips, kortfilm en langspeelfilms.
Sinds 2019 is Philine de eerste Belgische intimiteitscoördinator voor theater en film.
In 2020-2021 werkt Philine voor TG Barst als bewegingscoach voor de voorstelling Emily such fun.
Meer info?
www.philine-janssens.com